उ शब्दबिहिन छ .......।

कुन शहरमा जाओस ऊ आफ्नो लागि न्याय खोज्न ?

वषौ देखि दुखिरहेको त्यो घाउमा मलम लगाउन

जीर्ण ती संरचना, अवशेष बनिसकेँ,

आफ्ना थिए जो हिजो, आज पराई बनिसकेँ ।

समाजका भलादमीले उसलाई बन्द कोठामा थुनेको छ

थिए उसका रहर पनि, सब छिया छिया परेको छ

कराउदै छ ऊ दिन रात, तर आवाज उसको दबिएको छ

अब त उसका ती ओठ चल्नै छाडे, ऊ शब्दबिहिन भएको छ ।

अन्याइ त म सँग भयो, तर मलाई दोषी ठान्छ यो समाज

झुठको साथ दिनेको नै सजिदो रहेछ शिरमा ताज

बोल्न खोज्नेलाई नै शब्दबिहिन पार्दो रहेछ यो समाज

हो बोल्न खोज्नेलाई नै शब्दबिहिन पार्छ यो समाज ।।

- कञ्चन लामा

कक्षा: ९

काठमाण्डौँ, नेपाल

अन्य मार्मिक कृतिहरुः

नेपाली साहित्यिक जगत