Posts

Showing posts with the label कविता

मन्दिर, भगवान अनि भक्त - कविता

 मन्दिर, भगवान अनि भक्त मन्दिर त्यो ठाउँ जहाँ खोलाको किनारमा बगेको शालिग्रामलाई पुजिन्छ मानेर भगवान मन्दिर त्यो ठाउँ जहाँ भेटिको रकमले निर्धारण गरिन्छ भक्तको स्वाभिमान ॥ मन्दिर त्यो ठाउँ जहाँ ती निर्जीव ढुङ्गाको हुन्छ पवित्र दुग्धले स्नान तर त्यही मन्दिर बाहिर भोको पेट पाल्न मागी रहने सजीव हुने गर्छ अपमान ॥ कसरी विश्वास गरु त्यो मन्दिर अनि त्यो भगवान, जब त्यो भोक नबोक्ने पत्थर चौरासी बेन्जन खानेकुराले लजिज छन् तर त्यै भगवानका कति भक्तको रात, 'भोली एकछाक खान पाए ' भन्ने सपनाले सजिन्छन् ॥ कसरी मानौँ मन्दिरको शक्ति अनि कसरी विश्वास गरौँ त्यो स्वार्थमा सिमित भक्ति जब त्यै मन्दिरका पुजारी भनाउदा नै निस्कने गर्छन् लोभी र कप्टी ॥ कसरी विश्वास गरौँ मन्दिरमा जब अरबौँ रुपयाँ लगानी हुन्छ केवल त्यै अन्धविश्वासमा  अनि अस्थाउने गर्छ हजारौं आशा सरस्वतीको आगमन अनि विद्यालय स्थापनाको आशमा ॥ किन विश्वास गरौँ त्यो मन्दिर जुन केवल पत्थरको लागि ठडिन्छन् तर त्यै मन्दिरको भगवानको भक्तको घर कुहिएको बासको आडले अडिन्छन् ॥ कसरी विश्वास गरौँ त्यो स्वार्थी भक्ति जहाँ माग्छन् केवल आफ्नो भलो मात्र भगवानका त...

महामारी- कविता

महामारी   कठिनाई  र त्रास  यो विश्वले खप्पनुपर्ने कति ? हाम्रै पुस्ताले रहेछ भोग्नुपरेको दुख भएजती  कहिले भुकम्प र नाकाबन्दी त कहिले कोरोनाको डर  मान्छे देख्दा मान्छे भाग्नुपर्छ कस्को गर्नु भर ?  सोत्तर भयो जनमानव, निरही रह्यो सरकार  आँखा अगाडि जनता मरेको हेर्ने नेताहरु बेकर ! जनता मरेका हैनन, राज्यले गरेको हत्या हो भन्छु म त  कर तिर्दा पनि उपचार नपाएर जनतालाइ भयो खत ॥ लकडाउन भनी गरिबहरु भोकै सुत्नुपर्ने  फाइदा उठाइ नेताहरु घुसखोरी गर्ने  छिमेकी राष्ट्रले दिएको सहयोग समेत छैन जनतालाई जनता मारी भुँडी भर्छन पचाएर हिनतालाई । रोगले होइन जनता आज भोकले मरिराछन् महामारिले निम्त्याएको ऋणको खाल्टोमा फसिराछन् जनताको हातमुख जोडिदिने छैन कोहि सपूत  भोट मात्र माग्ने, काम केही नगर्ने, भए सबै कपुत ॥ पढाइ भयो अस्तव्यस्त एउटै कक्षामा पटक पटक  फोन त नलाग्ने देशमा चलिराछ अनलाइन क्लासको चटक  कती गारो विद्यार्थीलाई स्रोतसाधन छैन केही पनि  अनलाइन पढाएर फिजिकल परीक्षा लिन्छन् मूर्खहरु त्यहि पनि ॥ स्वास्थ र समयलाइ मध्यनजर गरि केही विकल्...

ए परीक्षा ! (हाँस्य व्यङ्ग्यात्मक कविता)

 ए परीक्षा !  ए परीक्षा ! त किन आउँछस् घरिघरि त्रास, डर र चिन्ता निम्त्याएर मनभरि प्रश्न सोधिदिन्छस् रङ्गीचङ्गी थरिथरि ए परीक्षा ! त किन आउँछस् घरिघरि ॥ तेरै कारणले आँशु टल्पलिन्छन आँखाभरि प्रश्न कस्तो आउला भनेर डरै नै डर छ मनभरि तर पनि प्रयास जारी छ मरि मरि ए परीक्षा ! त किन आउँछस् घरिघरि ॥ कलेज गएर पढ्ने मात्र दिनभरि जहिले पढ्ने - तर परीक्षा नआओस् जीवनभरि परीक्षा नआए त सुत्न पाइन्थ्यो पेटभरि ए परीक्षा ! त किन आउँछस् घरिघरि ॥ लेखक : प्रजिता खनाल भीमढुङ्गा, काठमाडौं

मातृभूमि - कविता ( विद्या गिरि)

 मातृभूमि  हामी जन्मेको, हुर्केको र खेलेको ठाउँ हो मातृभूमि विश्वमा जहाँ गएपनि सक्दैनौ बस्न हामी यसलार्इ भुलि प्रकृतिका सुन्दर उपहारहरु पनि यसै ठाउँमा छन् मातृभूमिलार्इ जोगाइ राख्ने राम्रो छ नेपालीको मन ॥ नेपाल भनेर चिनिने हाम्रो मातृभूमि निकै नै सुन्दर छ संसारकै अग्लो सगरमाथा भएको देश भनेर चिनिन्छ कहिल्यै नसुक्ने खोलानालाहरु बग्छन् यहि भूमिमा आफ्नो मातृभूमि सम्झेर, विकासको कामहरु गरेर, पुगेका छन चुलोमा ॥ हरियो वन नेपालको धन भनेर चिनिन्छ हाम्रो देशलाई युगौं युगसम्म जोगाइ राख्ने छौ हाम्रो आफ्नै क्षेत्रलाई प्राकृतिक र सांस्कृतिक रुपमा नै धनी छ हाम्रो देश नेपाल अनेक मठमन्दिर, दरवार र कलाकृतिले नेपाली संस्कृतिलाई बनाएको छ विशाल ॥ अनेक जातजाति बसोबास रहेको नेपाल, अनेक फूल फुल्ने फुलबारी १२३ भाषा बोलिने सुन्दर देश हाम्रो हामी सबै नेपाली विभिन्न चाडपर्वहरु मनाइन्छ हाम्रो सुन्दर मातृभूमिमा फरक धर्म तथा जात भएपनि एक आपसमा मिलेर बस्छन एउटै भूमिमा ॥ लेखक : विद्या गिरि  भीमढुङ्गा, काठमाडौं

प्यारो जन्मभूमि - कविता (कृतिका कोइराला)

 प्यारो जन्मभूमि  शान्तिप्रेमि गौतम बुद्ध जन्मिएको देश भिन्नाभिन्नै रीति यहाँ भिन्नाभिन्नै भेष पूर्वजनले रङ्गाएका नेपाल यो हाम्रो जहाँ जता धाए पनि नेपाल नै राम्रो ॥ हिमालको हिउँ जस्तै निश्चल हाम्रो मन बगिरहने खोलाको जस्तै क्रियाशील तन पहाडको अटल त्यो बिश्वास लिइ साथमा सजाउनेछु नेपाललाई  यहि सुन्दर माथमा ॥ मादलुको घिन्ताङ अनि बाँसुरीको धुन सबैलाई प्यारो लाग्छ तिमी पनि सुन सोरठी र मारुनीको ताल त्यो मिलाई मान दिन्छु सबैलार्इ चाहे ती हुन पराई ॥ मुक्तिनाथ हलेसी र पाथीभरा पुग्छु ॐ मणि पद्मे हुं भनि मन्त्र जप्छु ईशुका ती मार्गदर्शन सधैं साथ राखी सामीप्यको मस्जिदलाई श्रद्धापूर्वक ढोक्छु ॥ एकता र सहिष्णुता मूल मन्त्र हाम्रो सबैलाई आदर गर्ने बानी कति राम्रो नेपालको पहिचान बचाई राख साथी विश्वमा नै पुग्छ पक्कै सबै भन्दा माथि ॥ लेखक : कृतिका कोइराला कक्षा : १२ काठमाडौं, नेपाल

आमा - कविता (विद्या गिरि)

 आमा आमा, तिमी हौँ यस सृष्टिकी सुन्दर उपहार तिमीले हामीलार्इ सधैं बर्षाउछौँ खुसिको बहार नौ महिना सम्म कोखमा लिएर हिड्यौं भित्र दुखी भएपनि बाहिर खुशी दिन्छ्यौ ॥ प्रेरणाको स्रोत अनि धर्तीमाता हौ रे तिमी सबैले तिमीलाई माया गरुन् तिम्रो अस्तित्वलाई  चीनि मायाको शितल छहारीमा हुर्कायौ हामीलाई बराबरि चोखो माया बाढछ्यौ सबै सन्तानलाई ॥ तिम्रो माया जस्तो अमूल्य अरु केहि हुदैन तिम्रो माया बाहेक अरुको मायाले यो मन छुदैन सन्तान प्रति तिम्रो प्रेम अनुपम हुन्छ तिमी एकछिन टाढा हुदा यो मन धेरै रुन्छ ॥ आफु अनेक दु:ख खपेर सन्तानको लागि बाच्छौँ दु:ख व्यथा आफू लिई  सुख सन्तानलाई सार्छ्यौ  प्राणी वर्ग सबैलाई आमाको माया अपार मातृत्वलाई नबुझेर जीवन विचलित नपार ॥ लेखक : विद्या गिरि कक्षा : १२  भीमढुङ्गा, काठमाडौं

बालबालिकाको अधिकार हामी सबैको सरोकार-कविता

  बालबालिकाको अधिकार हामी सबैको सरोकार  आजको सानो कोपिला भविष्यका कर्णधार बालबालिकाको अधिकार हामी सबैको सरोकार हाम्रो देश भर पर्छ बालबालिकाको हातमा आग्रह गर्छु नेता ज्युलाई अधिकार चाहियो साथमा ॥ भासनमा मात्र होइन यथार्थमा चाहियो बाल अधिकार कपि र कलम चाहियो हातमा, होइन खतरनाक हतियार नाराबाजी र तोडफोडमा बालबालिकालाई अघि नबढाऊ ज्ञानगुनका कुरा सिक्ने बेलामा उन्नतिशील कुरा पढाँउ ॥ अधिकारहीन बालबालिकालाई छैन आनन्दानुभुर्ति दबिएका बालबालिकालाई उकास्ने छैन कसैको मति कहि दबिन्छन बालक गरिब भनि, त कहि पाखे भनि बढ्ने थिए अघि  सधैं कसैको साथ पाए भने ॥ कविको कवितामा होइन, गीतकारको गीतमा होइन यथार्थमा चाहियो बाल अधिकार उचित शिक्षा मिठो खाना सबै बालबालिको सरोकार ॥ लेखक : विद्या गिरि कक्षा : १२  भीमढुङ्गा, काठमाडौं केही उत्कृष्ठ कृतिहरू माया लाउन छोडिसके पर्खाइ

लागुपदार्थ सेवन गर्छु नभन। (कविता)

Image
 लागुपदार्थ सेवन गर्छु नभन। दु:ख पर्दा आतिएर खान्छु न भन लागुपदार्थ  विष हो, सेवन गर्छु नभन एक जुनिको जीवन हो तिम्रो  त्यसै खेर फाल्छु न भन ॥ थोरै थोरै गर्दा गर्दै कुलतमा फस्दै जान्छौ तिमी फर्किने बाटो बिस्तारै भुल्दै जान्छौ तिमी त्यसैले आजै देखि सचेत बन एक जुनिको जीवन हो तिम्रो  त्यसै खेर फाल्छु न भन ॥ चुरोटको हरेक धुवाँ सँगै उडाउँदै छौँ जीवन पनि आफ्नै घुँडामा बन्चरो हान्न सिक्दै छाै किन तिमी ? एक चोटी पाइन्छ जीवन यो बेलैमा ख्याल गर फेरि फेरि पाईन्न जीवन  त्यसै खेर फाल्छु न भन ॥ फस्न लागि सक्याै तिमी! लागि सक्याे यसको लत अब त सिमा नी नाघी सक्यो छोडिदेऊ यस्ता कुलत यसैले निम्त्याउँछ मृत्युको घडी अब त छोडिदेऊ भइसक्यो बडी आजै त्याग यस मार्गलाई फेरि पनि सम्झाउँदै छु .. सबै जना सचेत बनाैँ क्षणिक आनन्दमा रमाएर मित्र यो अमूल्य जीवन त्याग्छु न भनौँ॥       लेखक : सृष्टि अधिकारी

धेरै रुचाएका कृतिहरु :

नेपाली साहित्य : निबन्ध

तिम्रो मायामा .....!! (गजल)

बालबालिकाको अधिकार हामी सबैको सरोकार-कविता

प्रियशीलाई पत्र....(गजल)